შესავალი

ქრისტეს მეორედ მოსვლა, სხეულთა აღდგომა, საშინელ სამსჯავროზე ადამიანთა წარდგომა და მათი შემდგომი, მარადიული ხვედრის საბოლოო გადაწყვეტა - ეს ყოველივე სამოთხით ან ჯოჯოხეთით სრულდება. მართალნი სამოთხეს, საუკუნო ნეტარ ცხოვრებას დაიმკვიდრებენ, ცოდვილნი კი - ჯოჯოხეთს. კაცობრიობის ისტორიის დასაწყისში სამოთხე იყო, დასასრულს კი არა მხოლოდ სამოთხე, ჯოჯოხეთიც იქნება. წმინდა წერილშიც ხომ, როგორც სამოთხეზე, ასევე ჯოჯოხეთზეა საუბარი

ძველი ქართული თარგმანი

თქუმული წმიდისა იოვანე ოქროპირისაჲ შიშისათჳს ღმრთისა და სინანულისა

სწავლასა ჭეშმარიტსა გუასწავებს ჩუენ დავით წინაწარმეტყუელი და იტყჳს: "მოვედით, შვილნო, ისმინეთ ჩემი და შიში უფლისაჲ თქუენ" (ფსალმ. 33.12). და რამეთუ დასაბამი სიბრძნისაჲ არს შიში უფლისაჲ, ამისთჳს გასწაო ჯერ-არს ჩუენდა, რაჲთა ყოვლისა პირველად ვისწაოთ შიში ღმრთისაჲ, რამეთუ ცხორებასა საუკუნესა განგჳმზადებს ჩუენ, და განსდევნის ცოდვასა და სიკუდილსა. და არა ხოლო თუ ცხორებასა ოდენ მოგუატყუებს ჩუენ შიში ღმრთისაჲ, არამედ დიდებასაცა და ქებასა.

ძველი ქართული თარგმანი

თქუმული წმიდისა ბასილი ეპისკოპოსისაჲ სინანულისათჳს და სიკუდილისა

არა არს საშინელ კაცთა მბრძოლთათჳს არცა მახჳლი, და არცა ლახუარი, ვითარ-იგი ჟამი სიკუდილისა ცოდვილთათჳს. საშინელ არს, ძმანო ჩემნო, დაძინებაჲ კაცისა ცოდვილისაჲ და ვითარცა თქუა სიბრძნემან: "დასწვე და ტკბილ გეყოს ძილი შენი" (იგავნი 3.24) . ამას მოასწავებს სიკუდილსა მართალთასა, რამეთუ მათ ხოლო მარტოდ დაუტკბნების სიკუდილი, რამეთუ სიკუდილითა მათითა ინაჴ-იდგმენ ტაბლასა მას ზედა უფლისასა და დაძინებითა მათითა შევლენ იგინი განსასუენებელსა ზეცისასა. ვიდრემდის ამას ცხორებასა შინა არიან, შიშსა და ძრწო\ლასა შეუპყრიან მერმისა მისთჳს მოსაგებელისა და სიკუდილსა მათსა სიხარულითა და მხიარულებით მოიკითხვენ.

ძველი ქართული თარგმანი

თქუმული წმიდისა მარტჳრი მონაზონისაჲ სინანულისათჳს და სიმდაბლისა

რამეთუ ფრიად უხარინ ღმერთსა და მხიარულ არიედ ანგელოზნი მისნი გუამსა ზედა კაცისასა შრომითა განკაფულსა, რომელმან უბიწოდ დაჰმარხის სიწმიდე მისი. ხოლო რომელი აღასრულებნ ნებასა ჴორცთა თჳსთასა, არნ იგი ვითარცა აღმასრულებელი ნებასა მტერისა თჳსისასა. აწ უკუე ჯერ-არს ჩუენდა, რაჲთა არა აღვასრულებდეთ ნებასა ჴორცთა ჩუენთასა, რომელთა ჰნებავს წარწყმედაჲ სულთა ჩუენთაჲ, არამედ აღვასრულებდეთ ნებასა ღმრთისასა გულითა წმიდითა და ლოცვითა უბიწოჲთა.

ძველი ქართული თარგმანი

თქუმული წმიდისა საჰაკ მონაზონისაჲ [დედათათჳს]

ძმაო, გაქუნდინ ესე საჭურველად უძლეველად, რაჲთა ეშოროს მონაზონი ხილვად პირსა დედათასა, რამეთუ საქმესა, რომელსა იქმს ბუნებაჲ ძალითა თჳსითა, მტერი ვერ შემძლებელ არს საქმედ. ნუ ჰგონებ, ვითამცა ბუნებამან დაივიწყა ვიდრე სიკუდიდმე, რომელ-იგი დაუთესავს ღმერთსა ასოთა შინა მისთა. ხოლო განშორებაჲ მისი მიზეზთაგან მავნებელთა მოაუძლურებს გულის-თქუმასა და დასულებს და დააძინებს ასოთა შინა კაცისათა.

ძველი ქართული თარგმანი

ესე თავები: წმიდისა და ნეტარისა მამისა ჩუენისა საბაჲსი ცხორებაჲ

პირველი თავი. 2. დაბისათჳს მისისა და მამულთა. 3. სადა იყოფოდა. 4. ვაშლისათჳს. 5. ვითარ იგი შევიდა ღუემლად, 6. შესლვაჲ იერუსალჱმდ და პასარიონ-წმიდას ყოფაჲ. 7. მისლვისათჳს ევთჳმისა და ვითარ იგი წარავლინა თეოქტისტჱსა. 8. ღუაწლისათჳს რომელი შრომაჲ იხილა მონასტერსა შინა. 9. წარსლვისათჳს ალექსანდრიად. 10. შემდგომად აღსრულებისა თეოქტისტჱსა დაყუდებისათჳს ქუაბსა შინა. 11. უდაბნოსა ზედა წყურილისათჳს და ევთჳმის აღსრულებისა. 12. მონასტრით განსლვისათჳს დიდად უდაბნოდ და განსაცდელთათჳს. 13. შემთხუევისათჳს სარკინოზთაჲსა. 14. ანთოს მონაზონისათჳს. 15. რომლითა სახითა მოვიდა ლავრად. ოდეს ზინონ მეფემან სძლო ბასილის და მარტჳრი მთავარეპისკოპოს იქმნა. 16. შჱნებისათჳს ლავრისა. 17. წყლისა პოვნისათჳს. 18. სუეტისა ცეცხლისა ხილვისათჳს და ღმრთით-შჱნებულისა ეკლესიისა. 19. აღსრულებისათჳს მარტჳრისა და წინა აღ-ვინმე-უდგეს და იქმნა ხუცეს. 20. პავლჱსთჳს და სომეხთა. 21. შეყენებულისათჳს. 22. ოდეს შევიდა ზღუად. 23. ოდეს განვიდა აგაპის თანა.