185

ჩვენს წინა საუბარში შევეხეთ ორიგენეს გაუკუღმართებას ყოვლადწმინდა სამების დოგმატთან დაკავშირებით. გამოვკვეთეთ ის მხარეც რაც გარკვეულ პრობლემურობას იწვევს მკვლევართა შორის. ვგულისხმობთ კერძოდ დიდიმე ალექსანდრიელის მითითებას იმის შესახებ, რომ ორიგენეს ამ დოგმატთან დაკავშირებით არანაირი გაუკუღმართება არ ჰქონია და რაც კი მან (დიდიმემ) თავის ცნობილ შრომაში “ყოვლადწმინდა სამების შესახებ” გადმოსცა და გადმოსცა უბადლოდ და სიწმინდით, ეს ყოველივე მისივე თქმით მას ორიგენესგან უსწავლია, ორიგენეს შრომებისგან უსწავლია. და რადგან დიდიმე, IV საუკუნის ავტორი, აღნიშნულ დოგმატთან დაკავშირებით ორიგენეს თავიდან აცილებს ბრალდებას ხსენებული დოგმატის გაუკუღმართების გამო, ზოგი მკვლევარი ამ ფაქტზე დაყრდნობით დგმადა ნაბიჯს იქეთკენ, რომ ხსენებული ბრალდება მოხსნოდა ორიგენეს, რომ გათავისუფლებულიყო იგი იმ ბრალდებისგან, თითქოს მან გააუკუღმართა ყოვლადწმინდა სამების დოგმატი.