326–329
ნაშრომის განხილვა
(ნაწილი პირველი)
ჩვენს წინა საუბრებში შევეხეთ ერთ-ერთ უმნიშვნელოვანეს ძეგლს არა მხოლოდ წმინდა გრიგოლ ნოსელის მემკვიდრეობიდან, არამედ ზოგადად საეკლესიო ლიტერატურის ყველაზე უფრო რჩეულ ნაშრომთა შორის, სახელწოდებით “პასუხი ექვსთა დღეთათვის”. რა თქმა უნდა, განსახილველი ამ ძეგლთან დაკავშირებით კვლავ ბევრია. ჩვენ წინა საუბრის დასასრულს ავღნიშნეთ, რომ ზოგი საკითხი შემდეგში ალბათ კვლავაც გახდება ჩვენი ინტერესის საგანი. თუმცა ამჯერად იმ ძირითადით, იმ არსებითით, რაზეც უკვე მსჯელობა გვქონდა, შემოვიფარგლებით და ამ საუბრის თემად და ჩვენი განხილვის ობიექტად ამჯერად შემოგთავაზებთ იმავე მოძღვრის არანაკლებ საყურადღებო, არანაკლებ მნიშვნელოვან თუმცა სხვა თემასთან დაკავშირებულ ნაშრომს, რასაც აქვს ძალიან საგულისხმო და [1]შთამბეჭდავი სათაური - “რა არის ქრისტიანის სახელი და აღთქმა”?
ბოლოს განახლდა (MONDAY, 18 APRIL 2016 20:21)
დაწვრილებით...
|
330
კაბადოკიელ მამათა ეროვნულობის შესახებ
ჩვენ მნიშვნელოვანი დრო დავუთმეთ წმინდა გრიგოლ ნოსელის მოძღვრებას, მის ზოგიერთ შრომას. იმედი გვაქვს შემდეგ კიდევ დავუბრუნდებით, განსაკუთრებით ისეთ უმნიშვნელოვანეს ძეგლს საეკლესიო ღვთისმეტყველებისას, როგორიც არის “ქება-ქებათას განმარტება”, აგრეთვე “კაცისა შესაქმე” და სხვა. მაგრამ ამჯერად გვინდა ყურადღება შევაჩეროთ ერთ პრობლემაზე, რითაც მსმენელები დაინტერესებულნი არიან და რაც უკავშირდება არა მხოლოდ გრიგოლ ნოსელის, არამედ მთლიანობაში სამივე კაბადოკიელი მამის ბასილი დიდის, გრიგოლ ღვთისმეტყველის და ცხადია გრიგოლ ნოსელის წარმომავლობას, მათ ტომობრივ კუთვნილებას.
ბოლოს განახლდა (SUNDAY, 17 APRIL 2016 18:52)
დაწვრილებით...
331–333
ცხოვრება და მოღვაწეობა (ნაწილი პირველი)
ჩვენ დღეისათვის შევეხებით ერთ-ერთ უდიდეს მოღვაწეს, მეტნაკლებად ყველასთვის ცნობილ პიროვნებას, წმინდა იოანე ოქროპირის, რომელმაც წარუშლელი კვალი დააჩნია ეკლესიის ისტორიას, დიდება შესძინა კონსტანტინოპოლის საყდარს, რომლის პატრიარქიც ის იყო და მარადიულ მოძღვრად გაუხდა ყველა შემდგომდროინდელ თაობას, ცხადია, დღევანდელის ჩათვლით.
ბოლოს განახლდა (THURSDAY, 28 APRIL 2016 11:05)
დაწვრილებით...
|
334–347
საღვთისმეტყველო ტერმინთა სამი ჯგუფი
როგორც ჩვენს წინა შეხვედრაზე აღვნიშნეთ წმინდა იოანე ოქროპირის მოძღვრებასთან და საზოგაოდ მის საღვთისმეტყველო მოღვაწეობასთან დაკავშირებით, ერთ-ერთი ცენტრალური საკითხი, რაც ხსენებული მოძღვრის შრომებში მკაფიოდაა წარმოჩენილი, გახლავთ საეკლესიო სწავლება ადამიანის ღვთისადმი ხატებისა და მსგავსების შესახებ. რაც ბიბლიური მუხლით არის ბეჭედ დადებული, როდესაც “შესაქმის” წიგნის I თავის XXVI მუხლში მკაფიოდ ყალიბდება შემდეგი სახით: “თქუა ღმერთმა: შევქმნათ ადამიანი ჩვენი ხატისებრ და მსგავსებისებრ”. მომდევნო მუხლი განაგრძობს ამ სწავლების ჩამოყალიბებას: “და შექმნა ღმერთმან ადამიანი, ღვთის ხატისებრ შექმნა იგი”.
ბოლოს განახლდა (FRIDAY, 15 APRIL 2016 20:03)
დაწვრილებით...
348
ეკლესიის მამათა ანტიერეტიკული მოღვაწეობა
განვიხილავთ იმ ერთ-ერთ უაღრესად რთულად გადმოსაცემ თემას, რაც გულისხმობს ნესტორის მწვალებლობის მხილებას და დამხობას ეკლესიის მამათა მიერ. ის უკიდურესად შეფარული მზაკვრობა, რაც ნესტორიანიზმის ერესში იმალება, ჭეშმარიტად საჭიროებდა იმგვარად აღმატებულ და ესოდენ ღრმად განმჭვრეტ ღვთისმეტყველს სამხილებლად, როგორიც გახლდათ წმინდა კირილე ალექსანდრიელი. ღვთის განგებით მეორე დიდი ღვთისმეტყველის თეოდორიტეს მიერ საკუთარი პოზიციური ცთომილების გაცნობიერება დიდად სასიკეთო აღმოჩნდა ეკლესიისთვის. თვით ის პაექრობაც, რაც კირილესა და თეოდორიტე კვირელს შორის მიმდინარეობდა საღვთისმეტყველო ტერმინოლოგიის უფრო მეტად დახვეწისა და ფორმირების ასპექტით, [1]ასევე ძალიან ფასეული აღმოჩნდა და შედეგად მივიღეთ უაღრესად ხელშესახები კეთილი ნაყოფი, საეკლესიო-საღვთისმეტყველო მოღვაწეობის მთელი ეპოქალური მიმართულების უპირობიდ განმსაზღვრელი, ქალკედონის IV მსოფლიო კრების დოგმატი განკაცებული ღვთის შესახებ.
ბოლოს განახლდა (FRIDAY, 15 APRIL 2016 10:36)
დაწვრილებით...
|
|
MONDAY, 18 APRIL 2016 20:20 | 
ავტორი - daviti | 
