კანონი 1
სამღვდელო პატივის წილხვდომილთათვის დასამოწმებელსა და სახელმძღვანელოს წარმოადგენენ, რაც კანონებსა და განწესებებს დაუბეჭდავთ: მათ ჩვენც სიხარულით შევიწყნარებთ, და ღმრთისმეტყველ დავითთან ერთად ვგალობთ - უფალ ღმერთს რომ უღაღადებს: „გზასა წამებათა შენთასა განვცხრებოდე, ვითარცა ყოვლითა სიმდიდრითა“ (ფს. 118,14), და კიდევ: „ამცენ სიმართლე წამებათა შენთაჲ... სიმართლით არიან განკითხვანი შენნი უკუნისამდე, გულისხმა-მიყავ და ვცხოვნდე“ (ფს. 118,138,144). ხმა წინასწარმეტყველისა მოგვიწოდებს, აგრეთვე, უკუნისამდე დავიმარხოთ ღმრთის მცნებები და ვიცხოვროთ მათით, რადგან მცნებები ესე ჭეშმარიტება არს, რამეთუ მყოფობენ ისინი შეუმუსრავად და შეურყევლად. ღმრთისმხილველი მოსეც ასე ამბობს: „...არა დააკლო, არცაღა შეჰმატო მათ“ (2სჯ. 12,32); და საღმრთო მოციქული პეტრეც იქადის რა მცნებებით, ღაღადყოფს: „...რომლისათჳს გული უთქუამს ანგელოზთა ხილვად“ (1პეტ. 1,12). ამასვე ქადაგებს პავლეც: „...დაღათუ ჩუენ, გინა თუ ანგელოზი ზეცით გახარებდეს თქუენ, გარეშე მისსა, რომელი-იგი გახარეთ თქუენ, შეჩუენებულ იყავნ!“(გალ. 1,8). რადგან ეს სარწმუნოა და ნამცნებია ჩვენთვის, ამიტომაც ხარობდეთ ამისთვის, როგორც რომ მონაგარი დიდი მოგეხვეჭოთ. საღმრთო სჯული შევიწყნაროთ, და სრულიად და შეურყეველად დავიმარხოთ სჯულისმიერი განწესებანი დასხმულნი სულიწმიდის საყვირთა - ყოვლადსადიდებელ მოციქულთა - მიერ და ექვსი წმიდა მსოფლიო კრების მიერ, და ასეთივე განწესებების მისაღებად შეკრებილ ადგილობრივი კრებებისა და ჩვენი წმიდა მამების მიერ; რამეთუ ყველა ისინი ერთისა და იმავე სულიწმიდისაგან იყვნენ განათლებულნი და სასარგებლო დააკანონეს. ვისაც ისინი შეაჩვენებენ, იმათ ჩვენც შევაჩვენებთ; ვისაც ისინი განკვეთენ - ჩვენც განვკვეთთ; და ვისაც ზიარებისაგან განაყენებენ - ჩვენც განვაყენებთ, ხოლო ვისაც განკანონებას უქვემდებარებენ, იმათ ჩვენც აგრეთვე ვუქვემდებარებთ; რამეთუ მესამე ცამდე აღყუანებული და მსმენელი გამოუთქმელი სიტყვიერებისა საღმრთო მოციქული პავლე ნათლად ღაღადებს: „ვეცხლის უყუარულ იყვენით სახითა, კმა-გეყავნ, რომელი-იგი გაქუნდეს...“ (ებრ. 13.5).
(IV მსოფლ. 1; ტრულ. 2; კართ 1; ორგზ. 10).
SUNDAY, 28 MARCH 2010 14:54 | 
ავტორი - daviti | 
