და საკითხავი რომაელთა მიმართ ეპისტოლიდან: ”ნუთუ არ იცით, რომ რომელთაც ნათელვიღეთ ქრისტე იესოს მიმართ, მისი სიკვდილის მიმართ ნათელვიღეთ?” სიტყვებამდე: ”არა რჯულის ქვეშ ხართ, არამედ მადლის” (რომ. 6, 3-14)

1. სასარგებლოა ყოველდღიური მესაიდუმლეობანი და უახლესი სწავლებანი, უახლეს საქმეთა მაუწყებელნი, მეტადრე კი თქვენთვის, რომელნიც შეიცვალეთ ძველისგან ახლად. ამიტომ, აუცილებელია წარმოგიდგინოთ თქვენ განგრძობა გუშინდელი მესაიდუმლეობისა, რომ იცოდეთ იმ ყოველივეს სახისმეტყველება, რაც ტაძრის შიგნით[1] აღსრულდა თქვენზე.

და საკითხავი პეტრეს კათოლიკე ეპისტოლისა: ”მაშ, განიშორეთ ყოველგვარი უკეთურება და სიცრუე და ბოროტმეტყველება” (I პეტ. 2,1) და შემდგომი.

1. ღვთის კაცთმოყვარეობით, წინარე შეკრებებზე საკმარისად ისმინეთ ნათლისღების, მირონცხებისა და ქრისტეს ხორცთან და სისხლთან ზიარების თაობაზე. აწ კი, გვმართებს რა შემდგომზე გადასვლა, გვირგვინით შევამკობთ დღეს თქვენი სარგებლობისთვის აგებულ სულიერ შენობას.

2. იხილეთ მაშინ დიაკონი, რომელმაც წყალი მოართვა მღვდელს (τῷ ἱερεῖ) და ღვთის საკურთხეველს გარემოდგომილ ხუცესებს. მოართვა არა სხეულებრივი ბიწის გამო, არ არის ასე, რადგან სხეულებრივი ბიწის მქონენი იმთავითვე არ შევიდოდით ეკლესიაში. არამედ განბანა ნიშანია იმისა, რომ გვმართებს განწმენდა ყოველგვარი ცოდვისა და ურჯულოებისგან. რამდენადაც ხელები სახეა საქმეებისა, მათი დაბანით, ცხადია, საქმეთა სისუფთავესა და უმწიკვლოებაზე მივანიშნებთ. არ გსმენია ნეტარი დავითისა, რომელიც სწორედ აქეთკენ გამესაიდუმლებს შენ და ამბობს: ”დავიბან უბრალოებით ჩემს ხელებს და გარემოვადგები შენს საკურთხეველს უფალო” (ფს. 25,6). ამრიგად, ხელების დაბანა ცოდვებისგან თავისუფლებას ნიშნავს.